Ciało szczupaka jest wydłużone i z boków nieco spłaszczone.Pokrywają je drobne łuski zachodzące także na pokrywy skrzelowe.Płetwa grzbietowa cofnięta ku tułowiu ciała prawie do nasady ogonowej.Płetwa ogonowa jest duża i dość głęboko wcięta.Głowa wielka i wydłużona i wielką paszczą spłaszczoną poziomo,uzbrojoną w liczne ostre zęby zakrzywione do tyłu.Żuchwa jest nieco dłuższa od szczęki. Ubarwienie zależy od środowiska w którym przebywa.Jets to gatunek typowo drapieżny , żyjący we wszystkich rodzajach wód śródlądowych. Nie występuje tylko w potokach podgórskich i górskich.Tarło odbywa w czsie wiosennych roztopów,kiedy temperatura wody osiągnie 50 C,a więc najczęściej w marcu.Samica składa na przybrzeżnych płyciznach lub zalanych łąkach od 20 000 do 30 000 ziarenek,klejącej ikry szybko przylepiających sie do podłoża.Młode szczupaki żywią się planktonem,szybko przechodzą jednak na drapieżny tryb życia.Znany jest także kanibalizm tego gatunku.
Okres ochronny :1 stycznia-30 kwietnia- w rzekach i zbiornikach zaporowych.
1 marca- 30 kwietnia - w pozostałych wodach
Wymiar ochronny:50 cm
Rekord Polski 24,10(ww) kg przy 128 cm(wś)
SANDACZ:
Gatunek ten występuje w jeziorach ,rzekach i zbiornikach zaporowych.Ciało sandacza jest wydłużone,wrzecionowate i wygrzbiecone w partii przedniej.Linia boczna jest wyraźna od pokrywy skrzelowej aż po płetwe ogonową.Całe ciało łącznie z pokrywą skrzelową jest pokryte drobnymi,ostrymi łuskami mocno osadzonymi w skórze i zachodzącymi do siebie dachówkowato.Grzbiet ryby zielonoszary, brzuch biały na szroołowianym tle ciała występują 8-12 czarnoszarych poprzecznych smug.Występują dwie płetwy grzbietowe które mogą stykać się ze sobą. Na płetwie ogonowej i grzbietowej występuja charakterystyczne plamki.Płetwy brzyuszne przesunięte ku przodowi ciała i leżą pod piersiowymi. Głowa sandacza jest niewielka , paszcza ustwaiona poziomo i uzbrojona w liczne małe i większe zęby. Jest to ryba drapieżna żywiąca się drobnymi rybkami. Tarło odbywa się od kwietnia do czerwca. Samica składa wtedy od 200 000 do 900 000 sztuk ikry na żwirowatym dnie. Dorosłe osobniki strzegą rozwijających się jaj przed niszczeniem przez inne ryby drapieżne. w naszych wodach trafiają się sztuki powyżej 100 cm i z dwucyfrową liczbą wagi.
Okres ochronny:1 stycznia-31 maja
Wymiar ochronny 50 cm.
Limit połowu: 3 szt.
Rekord Polski 15,6 (ww) kg przy 108 cm.(wś)
PSTRĄG POTOKOWY:
Wyrużniamy w Polsce dwa wielie rejony jego występowania : podgórski i pomorski, gdzie w rzekach żyją dwie różniące się nieco rasy. W rzekach pomorskich bogatych w rybostan, pstrąg potokowy żwyi się głównie narybkiem innych gatunków.Stąd rośnie nieco szybciej od podgórskiego i osiąga większe rozmiary (50-60 cm i 2 kg wagi). pokarmem pstrąga podgórskiego są owady. Znacznie rzadiej odżywia się fauną denną i małymi rybkami.Obydwie rasy różnią się ubarwieniem. U pomorskiego rzadko spotykamy na skórze czerwone kropki otoczone białymi obwódkami.Ma on raczej gęsto rozsiane czarne punkty, przypominające ubarwienie troci.Pstrąg potokowy odbywa tarło od połowy września do połowy grudnia.Samica składa średnio 1500 jaj na 1 kg jej wagi ciała, w płytkich miejscach potoków w których przebywa.
Okres ochronny: 1 września do 31 stycznia.
Wymiar ochronny:25 cm
Rekord Polski : 5,526 kg przy 72,5 cm
PSTRĄG TĘCZOWY:
W Polsce występują trzy gatunki pstrąga: potokowy, tęczowy i źródlany. Pstrąg tęczowy został wprowadzony do Europy z Ameryki Północnej w celu zarybiania potoków o cieplejszej wodzie.W naszych wodach wydał aż kilka ras. Często tworzy formy osiadłe,jeziorowe.Znacznie różni się od potokowego, ma czrane plamki gęsto rozsiane na całej skórze oraz na płetwie grzbietowej i ogonowej. Cehcą symptomatyczną tego gatunku jest biegnący wzdłuż boków jasnofioletowa wstęga,przybierająca w okresie godowym intensywną barwę czerwoną. Tarło odbywa się wczesną wiosną w płytkich potokach o żwirowatym dnie. Samica składa średnio 1500 jaj na 1 kg jej wagi.Pokarmem są drobne zwierzęta wodne i ryby. Gatunek ten chętnie aklimatyzuje się w nowych ciekach, a nawet w zbiornikach zaporowych. Zaczęto produkcję tego pstrąga w gosporstwach stawowych , co przyniosło dobre rezultaty.
Okres ochronny :nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 7,3 kg przy 84 cm
PSTRĄG ŹRÓDLANY:
Kształtem ciała niewiele się różni od pstrąga tęczowego.Ma jedno znaczenie, większa głowa o szerokiej paszczy ustawionej poziomo na końcu pyska.Płetwa ogonowa u młodszych tego gatunku ryb jest symetrycznie wcieta. U starszych ryb wycięcie jest słabo widoczne. W czasie tarła u samców występuje wyraźna szata godowa.U pstrąga źródlanego jest to krwawoceglaste ubarwienie całej brzusznej cześci ciała. W naszych warunkach ryba ta przeciętnie dorasta do 25-45 cm i osiąga ciężar około 0,5 kg. Gatunek ten do Europy zosatł sprowadzony z Ameryki północnej (1882). U nas miał służyć do zarybiania uregulowanych potoków górskich. W naszych warunkach ryba ta zamieszkuje wody właściwie dla pstrąga potokowego. Pstrag źródlany jest znacznie żywotniejszy i mniej wymagający w porównaniu z naszym pstrągiem rodzimym. Poluje on w dzien i w noc na pełnej wodzie potoków. Z tego względu w wodadch w których go wprowadzono wypiera pstraga potokowego. Pokarmem pstrąga źródlanego są zwierzęta wodne i drobne rybki. W warunkach naszych wód płynących pstrąg źródlany odbywa tarło w czasie października do stycznia. Samica składa przeciętnie 1500 jaj w przeliczeniu na 1 kg jej ciała.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 2,52 kg przy 58 cm.
GŁOWACICA:
Ciało ma kształt walcowaty i jest silnie wydłużone.Linia boczna jest wyraźnie zaznaczona od tylnej krawędzi pokryw skrzelowych aż do nasadsy płetwy ogonowej.Płetwa ogonowa-symetrycznie wcięta, głowa- duża,długa, spłaszczona o wielkiej paszczy ustawionej poziomo na koncu pyska. Paszcza jest uzbrojona w liczne zęby o stożkowatym kształcie. W okresie godowym ubarwienie powieszchni całego ciała zarówno samic jak i samców głowacicy ,przybiera odcień miedzianoczerwony.ryby te dorastają przeciętnie do 17-80 cm długości i powyżej 10 kg wagi. Jest to ryba osiadła i występuje w większych rzekach górskich, zminych i dobrze natlenionych płynących po kamienistym dnie.Dorosłe głowacice przebywają w większych partiach rzek i zmieniają środowisko tylko w poszukiwaniu pokarmu lub wędrówce na tarło.Samica w marcu lub kwietniu składa około 2000 jaj na 1 kg jej wagi. Nowe pokolenie wylęgłe po kilku tygodniach żywi się początkowo małymi zwierzętami dennymi,przechodząc stopniowo na pokarm złożony prawie wyłącznie tylko z ryb.Dorosła głowacica poluje na inne ryby nocami i jest bardzo żarłocznym drapieżnikiem.
Okres ochronny: od 1 marca do 31 maja
Wymiar ochronny: 70cm
Rekord Polski :20,30 kg przy 120 cm
PELUGA;
Ryba jeziorowa i rzeczna północnej Syberii. Od 1954 zaklimatyzowana w okolicach Pskowa i Leningradu.Stamtąd sprowadzono ją do Polski.U nas jest hodowana w stawach , a jako jednoroczny narybek wpuszczana do Pojezierza Mazurskiego.Jest ro ryba planktożerna, dorastająca do 40-50 cm długości i osiągająca ciężar 1,5-2 kg.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekordów sie nie notuje.
SIEJA:
Ciało jest wysmukłe i dość wysokie.Linia boczna przebiega prosto wzdłuż całego ciała ryby. Głowa niewielka o małej paszczy, położonej w dolnej częsci pyska.U nas sieja dorasta do 50 cm i do około 1 kg wagi.Jest to gatunek zasiedlający głębokie jeziora o zimnej czystej wodzie. Przebywa w nich na dużych głębokościach. Gatunek ten wytworzył liczne formy lokalne w poszczególnych zbiornikach wodnych. Pokarmem sieji są zwierzęta denne oraz plankton. Tarło ma miejsce w listopadzie i grudniu. Odbywa sie ono na płytkich częsciach jeziora o piaszczystym dnie. Samica składa przecietnie od 30 000 do 50 000 jaj. Młode rybki lęgną się po okresie 5-6 miesięcy. Jest to ważny gatunek w gospodarce jeziorowej ,gdyż przebywając w głębszych warstwach wody żywi się pokarmem mało dostępnym dla innych ryb.
Okres ochronny: od 15 października do 31 grudnia
Wymiar ochronny: 35 cm
Rekord 3,75 kg przy 74 cm.
LIPIEŃ:
Lipień uważany jest za jedną z najpiękniejszych naszych ryb sródlądowych.Ciało ryby jest wrzecionowate , grzbiet charakterystycznie wygięty w lekki łuk, głowa mała z niewielkim otworem gębowym, górna szczęka nieco dłuższa od dolnej.Szczególną uwagę zwraca duża płetwa grzbietowa, jakiej nie posiada żaden inny gatunek sródlądowy. Ryba ta przeciętnie dorasta do 30-40 cm długości i 0,5-1 kg wagi ciała.Odżywia się przede wszystkim owadami lub innymi larawami jak i małymi skorupiakami.Tarło lipieni trwa od marca do maja.Samica składa około 5000 jaj do dołków przez siebie przygotowanych, w wodach o dnie żwirowatym.Lipienie spotyka się w rzekach górskich oraz w niektórych nizinnych szczególnie na Pomorzu, Mazurach i Dolnym Śląsku.Gatunek ten występuje w rzekach całej Europy.
Okres ochronny :od 1 mrca do 31 maja
Wymiar ochronny: 30 cm
Rekor Polski: 1,28 kg przy 52 cm
BOLEŃ:
Boleń ma ciało wydłużone, mocno ścieśnione w płaszczyznach bocznych.Płetwa grzbietowa jest krótka i dość wysoka.Zaczyna się tuż za linią nasady płetw brzusznych. Paszcza tej ryby jest duża ,skierowana ku górze i jej przecięcie poza przednią krawędź oka.Żuchwa jest dłuższa od szczęki i lekko na nią zachodzi. Jest to ryba duża dorastająca nawet do 90 cm i osiągają ca ciężar nawet 7,5 kg. Pokarmem młodych boleni są drobne zwierzęta denne. W drugim lub trzecim miesiącu życia srają sie drapieżnikami i żywią sie rybami. Jest to jedyny drapieżnik z rodziny karpiowatych. Tarło boleni trwa od kwietnia do maja i odbywa się w prądowej partii rzek nad dnem pokrytym żwirem. Samica składa około 80 000 jaj .Gatunek ten występuje tylko w Europie, w zlewiskach mórz Północnego,Bałtyckiego,Kaspijskiego i Czarnego. U nas występuje na terenie całego kraju w rzekach o czystej,bierzącej wodzie o raz w przybrzyżnych wodach Bałtyku. Ryba ta przebywa w powieszchniowych warstwach wody.
Okres ochronny: od 1 stycznia do 30 kwietnia.
Wymiar ochronny: 40 cm
Rekord Polski: 8,05 kg pprzy 90 cm
KARAŚ:
Ciało karasia wyznacza sie bardzo silnym wygrzbieceniem tak , że jego wysokość mieści się dwa razy w długości.Pokrywają je duże równo ułożone łuski.Płetwa grzbietowa jest dluga i sięga prawie do nasady ogona.Jej górna krawędź jest wypukła a ostatni twardy promień piłkowaty.Głowa karasia jest niewielka o niezbyt dużej paszczy ustawionej nieco skośnie ku górze.U nas dorasta do długości 20-40 cm oraz 1-4 kg.Pokarmem karasia są drobne zwierzęta wodne ,żyjące w mulistym dnie lub w jego pobliżu.Tarło tej ryby odbywa się od maja do lipca.Samica średniej wielkości skałada 200 000 jaj w płytkich miejscach jeziora, porośnietymi roślinnością.Gatunek ten występuje w całej Europie. W Polsce karaś jest spotykany we wsztskich nizinnych wodach sródlądowych, stojących i wolno płynących.Przebywa niedaleko przegów przy miekkim ,mulistym dnie.
Okres ochronny: nie posiada.
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 3,9 kg przy 52 cm
KARAŚ SREBRZYSTY:
Wyglądem zewnętrznym gatunek ten jest bardzo podobny do karasia.Poza odmienną barwą ciała, widoczne zewnętrzne różnice polegaja na tym, że karaś srebrzysty jest nieco grubszy i mniej wygrzbiecony.Górna krawędź płetwy grzbietowej jest nieco wklęsła. Otastnie twarde promienie płetwy grzbietowej i odbytowej są grubo piłkowate.Ryba ta dorasta do 40 cm . w czerwcu i lipcu karaś srebrzysty odbywa tarło, w czasie którego samica składa przeciętnie około 150 000 jaj.
Okres ochronny : nie posiada
Wymiar ochronny : nie posiada
Rekord Polski: 4,05 kg przy 54 cm
KARP:
Występują trzy odmiany karpia : Pełnołuski, Golec i Lustrzeń.Karp wywodzi się z uszlachetnianej przez człowieka dzikiej formy-sazan. Ryba żyjąca w naturalnych środowiskach ma ciało wydłużone tlyko lekko bocznie,i na całej powieszchni z wyjątkiem głowy pokryta dachówkowato ułożonymi dość grubymi i duzymi łuskami.Głowa takiego karpia jest duża. Tylna krawędz długiej płetwy grzbietowej sięga aż do trzonu płetwy ogonowej. Płetwa ogonowa jest szeroka i dość wyraźnie chorągiewkowato wcięta.Na górnej wardze znajdują się dwa krótkie, miekkie wąsiki a w kąciku paszczy po jednym długim.Szczęka karpia jest wysuwalna i tworzy rodzaj ryja.Środowiskiem, w jakim ten gatunek żyje jest ciepłe wolno płynące lub stojące wody.Ojczyzną karpia europejskiego są Japonia, Chiny oraz Środkowa Azja.Jest rybą wszystkożerną szczególnie lubi małe zwierzęta wodne,plankton, bezkręgowce i nasiona roślin. Szuka pożywienia głównie w dzień.Dojrzałość płciowom samice osiągają w 3, a samce w 4 roku życia.Tarło odbywa się w połowie maja, kiedy temperatura wody osiągnie 180 C. Samice składają od 150 000 do 200 000 jaj ikry na 1 kg ich wagi. Selekcje, specjalna opieka i intensywne żywienie karpi hodowlanych w stawach spowodowały ,że bardzo różnią się od żyjącego w warunkach naturalnych.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny:30 cm
Rekord Polski: 30,20 kg przy 109 cm
LIN:
Ciało lina jest bardzo krępe, o charakterystycznych płynnych liniach.Płetwy są zaoogrąglone, skóra pokryta drobną łuską i grubą warstwą śluzu.Ubarwienie jest zazwyczaj oliwkowe ze złotawym odcieniem. Otwór gębowy ustwaiony nieco skośnie ku górze. W kącikach znajdują sie dwa małe, miękkie wąsiki. Na terenie naszego kraju lin występuje w płytkich, zarośniętych jeziorach o mulistym dnie i w zacisznych miejscach rzek.Dorasta przeciętnie do 30-40 cm przy 1-2 kg.Tarło lina rozpoczyna sie w czerwcu i w niektórych zbiornikach trwa aż do sierpnia.Samica składa około 300 000 jaj które przylepiajom się do roślinności wodnej.
Okres ochronny: nie posiada.
Wymiar ochronny: 25 cm
Rekord Polski: 4,5 kg przy 65 cm.
BRZANA:
Brzana jest rybą o ciele wydłużonym i wrzecionowatym.L:inia boczna przebiega u niej bez załamań, wyraźnie od pokryw skrzelowych do ogona. Płetwa odbytowa jest prosto scietą i nie sięga do nasady ogona.Tylna krawęź płety grzbietowej jest łukowato wcięta, płetwa ogonowa jest symetrycnie wcięta.Ubarwienie szarawe i zielonożółte, grzbiet wyraźnie ciemniejszy od boków, brzuch brundokremowy. Otwór gębowy posiomy , na górnej wardze dwie pary wąsików. Brzana osiąga długość 50-80 cm a wage nawet 7 kg. Tarło odbywa się w maju i czerwcu. Samica składa 9000 jaj , w płytkich miejscach o żwirowatym dnie. Jest to ryba wszystkożerna, a jej głównym pozywieniem są drobne denne zwierzęta wodne. Gatunek ten występuje w całej zachodniej i środkowej Europie. U nas występuje w Wiśle i Odrze oraz w środkowych i dolnych odcinkach wszystkich większych dopływów tych rzek.
Okres ochronny: od 1 stycznia do 30 czerwca
Wymiar ochronny: 40 cm
Rekord Polski: 7 kg przy 85 cm.
Brzanka:
Wyglądem zewnętrznym ryba ta bardzo przypomina brzanę. Nieznaczne zewnętrzne różnice są widoczne w kształcie płetw.Tylna krawędź płetwy odbytowej jest zaookrąglona. Płetwa ta jest bardzo długa i sięga aż do nasady płetwy ogonowej. Tylna krawędź płetwy grzbietowej jest równo ścięta.W płetwie tej nie ma piłkowatego promienia twardego. Wreszcie płetwa ogonowa, ma mniejsze wcięcie niż u brzany. Brzanka dorasta do 25-40 cm i soiąga ciężar 0,5 kg.Pokarmem jej są drobne zwierzęta denne.Ryba ta odbywa tarło w maju i czerwcu na płytkich miejscach i żwirowatym lub kamienistym dnie. Jest to gatunek rzeczny.Występuje w zachodnich wodach zlewskich Morza Czarnego oraz na dopływach wisły i Odry na Podkarpaciu. Brzanka przebywa w wodzie o wartkim nurcie i kamienistym dnie.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 20 cm
Rekordów się nie notuje.
RÓŻANAKA:
Różanka jest małą rybką spłaszczoną bocznie i mocno wygrzbieconą. Płetwy grzbietowa i odbytowa są dość długie i wysokie. Głowa ryby jest nieduża a paszcza mała i umieszcdzona w dolnej części pyska. Różanka dorasta do max 6 cm długości. Pożywieniem tego gatunku jest plankton roślinny. Tarło odbywas się od kwietnia do lipca.W tym czasie samica składa wiele razy, po kilka jaj do jamy skrzelowej małża. Gatunek ten występuje w wodach wolno płynących i stojących tam gdzie żyją małże lub skójki.
Gatunek chroniony
Cechami zewnętrznymi krąp do złudzenia przypomina młodego leszcza.Różnice zewnętrzne polegają na nieco innym ubarwieniu ciała oraz na delikatniejszej, mniejszej łusce u krąpia. Ryba ta dorasta do małych rozmiarów 15-20 cm rzadko przekracza 30 cm i 0,5 kg wagi. Krąp żywi się takim samym pokarmem jak leszcz ,występuje na tym samym obszarze i w tych samych rodzajach wód. Ryba trze się w maju na przybrzeżnych płyciznach. Na podwodniej roślinności samica składa od 20 000 do 100 000 sztuk ikry.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 1 kg przy 36 cm
LESZCZ:
Leszcz ma ciało wygrzbiecone , bocznie ścieśnione.Głowa jest mała pysk lekko zaokrąglony,otwór gębowy mały przesunięty ku dołowi.Płetwy brzyszne w tyle osadzone za piersiowymi.Płetwa ogonowa silnie wcięta w kształcie chorongiewki,przy czym część dolna jest nieco dłuższa od górnej.Skóra pokryta cienką kolistą łuską.u młodej ryby barwy srebrzystoszarej a u starszej szarej lub złocistobrunatnej.Jest obok płoci najbardziej pospolitą rybą naszych wód.Nie spotyka się go tylko w potokach i jeziorach górskich.Leszcz odbywa tarło w maju i czerwcu kiedy woda osiągnie 17-20 stopni C, na tarliskach o głębokości od 0,2 do 2 m.Samica składa w kilku miotach po 300 000 -400 000 jaj. Ryba ta jest gatunkiem dennym szukającym pożywienia w mule.W sprzyjających warunkach leszcz może osiągnąć długość 70- 80 cm i wage 5-6 kg.
Okres ochronny : nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 6,95 kg przy 72 cm
Jelec:
Ciało leszcza jest lekko wygrzbiecone, wydłużone i ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Linia boczna przebiega lekkim łukiem wygiętym w stronę brzuszną. Płetwa grzbietowa jest mała o równo wciętej tylnej krawędzi.Płetwa ogonowa ma tylną krawędź lekko wklęsłą ,a ogonowa jest mocno,symetrycznie i chorągiewkowato wcięta. Jelec dorasta do 25 cm długości i 0,4 kg.Jego pokarmem są zwierzęta wodne , owady wpadające do wody, ikra innych gatunków ryb i szczątki roślinności. Tarło odbywa się w kwietniu i maju . Ryba ta przebywa w wodach stojących i płynących. Mięso jelca jest suche i ościste.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 15 cm
Rekord Polski: nie notowane
KLEŃ:
Kleń ma ciało wydłużone, grube i tylko lekko spłaszczone w płaszczyznach bocznych.Tylna krawędź płetwy odbytowej jest zaookrąglona, płetwa ogonowa jest symetrycznie wcięta. Głowa i otwór gębowy są szerokie, pysk skierowany lekko ku górze. Ryba ma grzbiet ciemnostalowy lub zielonkawy, bok srebrzysty lub lekko złociste, płetwy brzuszne i odbytowa- czerwone lub czerwonopomarańczowa.Jest to ryba wszystkożerna i żywi się zarówna wszelkimi drobnymi zwierzętami wodnymi oraz różnego typu nasionami. Tarło odbywa w maju i czerwcu w płytkich miejscach o kamienistym dnie, na którym samica składa przeciętnie 40 000 jaj. W Polsce spotykany jest najczęściej w wartko płynących rzekach i potokach o żwirowatym dnie. Występują w doach całej Europy (z wyjątkiem Danii, oraz północnej Szwecji,Norwegi i Finladii ).Kleń osiąga maksymalnie 80 cm i 4 kg wagi.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 25 cm
Rekord Polski: 3,71 kg przy 63,2 cm
JAŹ:
Ciało jazia jest wydłużone, dość wysokie i ścieśnione w płaszczyznach bocznych.Linia boczna tworzy łuk lekko wgięty ku stronie brzusznej.Płetwa grzbietowa ma równo wciętą krawędź tylną. Tylna krawędź płetwy odbytowej jest lekko wklęsła.PAszcza jest umieszczona na końcu pyska i jest lekko skierowana ku górze. Jaź przeciętenie dorasta do 40- 50 cm długości, lecz często są poławiane osobniki znacznie większe. Pokarmem jazia są wszelkie zwierzęta wodne, ikra innych ryb, a także owady chwytane nad wodą. Odbywa tarło gromadnie w kwietniu i maju.Ma ono miejsce na płyciżnach rzecznych o dnie kamienistym lub żwirowatym gdzie samica składa przeciętnie od 35 000 do 100 000 jaj.Jest to ryba rzeczna ,rzadko spotykana w jeziorach.Jaź przebywa w warstwach czystej wody, niedaleko przegów, na zimowisko gromadnie przebywa na głępsze miejsca w rzece o spokojnej wodzie lub wchodzi do jezior.Znany jest w wodach słonych całego zlewu Morza Bałtyckiego, Białego i Oceanu Północnego. Mięso ma smaczne lecz bardzo ościste.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 25 cm
Rekord Polski: 5,1 kg przy 78 cm i 82 cm
KIEŁB:
Ciało kiełbia jest wrzecionowate i wydłużone.Przednia część brzusznej strony ciała , aż do końca nasady płetw piersiowych, nie jest pokryta łuskami. Płetwa grzbietowa nad brzusznymi jest wysoka i nakrapiana ciemnymi plamkami.Podobne plamki zanajduja sie na płetwie odbytowej i ogonowej.Głowa jest duża o wielkich oczach,a paszcza umieszczona w dolnej części pyska. w jej kącikach znajduje się po jednym krótkim miekkim wąsiku. Na boku ciągnie się pas ciemnych plam o zazartych konturach . kiełb dorasat przeciętnie do 12-15 cm długości. TArło odbywa w maju i czerwcu. Samica składa około 2000 jaj zlepionych w grudki. Pokarmem tej ryby są drobne zwierzęta przydenne.Jest to gatunek występujący w całęj Europie za wyjątkiem HIszpani, Włoch i Grecji.W wodach płynących i stojących stanowi pokarm innych ryb.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny : nie posiada
Rekordów się nie notuje.
CERTA:
Ciało certy jest wydłużone i ścieśnione w płaszczyznach bocznych na lini grzbietu. Od końca głowy aż do nasady płetwy grzbietowej nie występują łuski. Podobna smuga występuje na lini brzusznej począwszy od płetw brzusznych.Pszcza certy jest umieszczona w dolnej częsci pyska i ustawiona poziomo. Certa dorasta do 40 cm i wagi nawet 1 kg. Pokarmem tej ryby są przydenne zwierzęta wodne.Jest to gatunek wędrowny. W kierunku morza certa wędruje na żerowisko, zaś pod prąd rzeki do miejsc na tarlisko. Tarło certa odbywa od maja do początku lipca.w tym czasie samica kilka razy składa jaja (łącznie około 50 000 sztuk ikry) w rzekach na silnym prądzie wody, nad dnem pokrytym żwirem lub kamieniami. Siedlisko certy to dolne odcinki rzek i przybrzeżne,słonawe wody morskie. U nas występują w Wiśle,Odrzeoraz ich dorzeczachi wodach przymorskich.
Okres ochronny: W rzece Wiśle od zapory we Wrocławku do jego ujścia - od 1 września do 31 listopada
w rzece Wiśle poniżej zapory we Wrocławku i innych rzekach - od 1 stycznia do 30 czerwca.
Wymiar ochronny: 30 cm
REkord Polski: 1,74 kg przy 51 cm
AMUR:
Ciało wrzecionowate, o małej rtempo zakończonej głowie.Linia boczna przebiega wyraźnie lekkim łukiem do płetwy ogonowej do górnej krawędzi wieczka skrzelowego. W naturalnych warunkach ryba ta występuje w rzekach Chin i środkowym biegu rzeki Amur. TAm dorasta nawet do 1 m długości i 30 kg wagi.Stamtąd rybe tą przeniesiono do europejskiej częsci Rosji gdzie zaaklimatyzowała się i dojrzewa płciowo przystępując do rozrodu. Do Poslki ryba ta została sprowadzona z Rosji. Amur jest rybą ciepłolubną i roślinożerną. Jego pokarmem są głównie rośliny naczyniowe.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 39,2 kg przy 132 cm
Ciało ma kształt wrzecionowaty nieco wydłużony i spłaszczony w płaszczyznach bocznych.Linia brzucha jest nieco spłaszczona. Początek nasady płetwy grzbietowej znajduje się na lini początku płetw brzusznych. Paszcza umieszczona jest w dolnej części pyska i jest znacznie przesunięta ku tyłu. Obie wargi są z twartej chrząstki. Ryba ta dorasta do 25-30 cm długości i 0,5 kg wagi. Jest to ryba żywiąca się głównie dennym pokarmem roślinnym. Stanowią one glony porastają ce różne przedmioty podwodne znajdujące się na dnie rzeki.Tarło ma miejsce od końca kwietnia do maja. Odbywa się gromadnie w rzkach na płyciznach o piaszczystym dnie. Samica świnki o przeciętnej długości wydaje 20 000-30 000 ziarn. U nas gatunek ten występuje w górnych i środkowych odcinkach dużych rzek oraz w dolnych. partiach potoków górskich. Mieso świnki nie jest specjalnie smaczne, lecz gatunek ten ma duże znaczenie w rybactwie rzecznym.
Okres ochronny: 0d 1 stycznia do 15 maja.
Wymiar ochronny :25 cm
Rekodr Polski: 2,24 kg przy 53 cm
PŁOĆ:
Płoć występuje u nas licznie we wszystkich wodach sródlądowych oprócz potoków górskich. Ciało płoci jest bocznie ścieśnione, spód brzucha wyraźnie zaookrąglony, płetwa obytowa położona za nasadą płetwy grzbietowej. W zależności od warunków środowiska wodnego grzbiet ryby jest ciemny, oliwkozielony lub szaroniebieski. boki srebrzyste lub sinawe. Płetwy brzuszne i odbytowe wiśniowe lub krwistoczerwone,grzbietowa i ogonowa brązowe.Głowa ryby jest krótka,otwór gębowy mały ,ustawiony prawie pionowo. Pokarmem płoci są drobne rośliny wodne oraz plankton roślinny, zwierzęta żyjące na wodnej roślinności, mieczaki i skorupiaki. Tarło odbywa w maju i czerwcu w przybrzeżnych wodach.Samica składa 4000 do 40 000 jaj, przylepiające się do roślinnosci wodnej.Przeciętnie dorasta do 15-25 cm i osiąga ciężąr 150-200 g . Gatunek ten występuje w całej Europie , poza półwyspem Pirenejskim oraz irlandią i Norwegią.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: nie posiada
Rekord Polski: 2,20 kg przy 53 cm.
WZDRĘGA:
Wyglądem zewnętrznym wzdręga bardzo przypomina płoć. Najbardziej widoczne różnice zachodża w ubarwieniu oka, którego tęczówka u płoci jest pomarańczowoczerwona , oraz płetwy które są u niej jaskrawoczerwone. Płetwa grzbietowa zaczyna się od końca nasady płetw brzysznych. Linia boczna jest wygięta mocnym łukiem w kierunku brzucha. Dolna linia brzucha od płetw brzusznych do ogona jest ściśnięta w ostrą krawędź kilową , pokryta łuskami. Pysk wzdręgi jest skierowany skośnie ku górze. Ryba ta dorasta do 20- 25 cm i osiąga ciężar około 300 g. Pokarmem wzdręgi są rośliny wodne, plankton roślinny i drobne zwierzęta żyjące na roślinach. W maju i czerwcu samica składa od 100 000 do 200 000 jaj , przylepiających się do roślinności wodnej. U nas ryba ta występuje pospolicie w jeziorach i wolno płynących rzekach o ciepłej wodzie i dnie porośniętym roślinnościom wodną.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 15 cm
Rekord Polski: 1,69 kg przy 46 cm.
ŚLIZ:
Ciało śliza jest wydłużone, część brzuszna i grzbietowa oraz środkowe częsci boków pozbawione są łusek.Płetwa ogonowa ma tylną część równo ściętą. Paszcza jest mała umieszczona w dolnej części pyska, i otoczona mięsistymi wargami. Wokół niej znajduje się 6 wąsików różnej długości. Sliz dorasta do 15 cm długości. Ryba ta żywi się drobnymi zwierzętami dennymi. Samica składa ikrę w kwietniu i maju przy dnie, kamienistym lub porośnietym roślinnością.
Gatunek chroniony.
Ciało jest wydłużone nieco spłaszczone w płaszczyznach bocznych, i całe pokryte drobnymi łuskami. Linia boczna niewidoczna.Głowa jest ścieśniona bocznie i zwężona w częsci grzbietowej.W dolnej częsci pyska jest umieszczona paszcza,o mięsistych wargach, na których znajduje się 6 krótkich miekkich wąsików. Ryby te dorastaja do 10 cm długości. Koza żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi. Jej siedliskiem jest strefa przydenna w sródlądowych wodach stojacyh i płynacych o dnie piaszczystym nie zamulonym. Tarło ma miejsce od kwietnia do czerwca. U nas koza występuje na terenie całego kraju.
Gatunek chroniony
SUM:
Ciało suma jest bardzo wydłużone, w częściach tylnych nieco spłaszczone w płaszczyznach bocznych, nie pokryta łuskami. Głowa tej ryby jest duża silnie spłaszczona o wielkiej uzębionej paszczy. Z głową tą kontrastują bardzo małe oczy umieszczone tuź nad kątami otworu gębowego. Nad szczęką po obu stronach paszczy znajdują się po jednym długim, miekkim wąsu. Wąsiki te sięgaja aż do końca płetw pierdiowych. Pod żuchwą znajdują się 4 miekkie, krótkie wąsiki. ustawione w jednym szeregu. Sym zasiada najczęsciej rzeki w ich środkowej i dolnej części, starorzeczach, jeziorach a także zbiornkiach zaporowych. Jest bardzo żarłoczna rybą drapieżną. Tarło odbywa w amju i czerwcu na płytkich miejscahc porośnietych roślinnością wodną.Tarło odbywa w maju i czerwcu na płytkich miejscach porośnietymi roślinnością wodną. Samica składa przeciętnie 10 000 jaj na 1 kg wagi.
Okres ochronny: 1 listopada do 30 czerwca w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty do granicy z wodami morskimi od 1 marca do 31 maja.
Wymiar ochronny: 70 cm
Rekord Polski: 102 kg przy 245 cm
Jest jedną z najbardziej popularnych i jedną z najpiękniej ubarwionych ryb naszych wód sródlądowych, należy do gatunków drapieżnych. Ciało okonia jest wyraźnie wygrzbiecone, pokryte drobnymi ostrymi łuskami zachodzącymi na siebie dachówkowato. Płetwa grzbietowa jest duża, dwudzielna- pierwsza część
( większa , jest rozpięta na ostrych i twardych promieniach). Grzbiet najczęsciej ciemnoturkusowy, boki zielonożółte płetwy brzuszne, odbytowe i ogonowa pomarańczowe przy brzegach krwistoczerwone. Na bokach ciała 5-9 smug układa się prostopadle do lini bocznej. Barwy moga przyjmować różne odcienia w zależności od środowiska. Głowa tej ryby jest mała zakończona drobnym pyszczkiem uzbrojonym w liczne małe, ostre ząbki. dorasta do 30-50 cm długości i osiąga ciężąr około 1,5 kg . Tarło okonia odbywa się od marca do maja. Samica składa od 30 000 do 300 000 jaj wydzielanych z dużą ilością śluzu. Jaja oplepione śluzem tworzą długie wstęgi rozpięte na roślinach i przedmiotach podwodnych.
Okres ochronny: nie posiada
Wymiar ochronny: 15cm lub 18 cm
Rekord Polski: 2,65 kg przy 50 cm
WĘGORZ:
Jest to ryba węrzowatych kształtów , o cylindrycznym przekroju ciała. Jedynie tylko część ogonowa jest mocno spłaszczona w płaszczyźnie bocznej. U tego gatunku nastąpił całkowity zanik płetw brzusznych. Otwór odbytowy znajduje się w połowie ciała i nad nim znajduje się początek płetwy grzbietowej. Płetwa ta jest połączona z ogonową ,która bezpośrednio łączy się z odbytową tworząc wstęgę.Głowa węgorza jest mała o stożkowatym kształcie. Paszcza jego uzbrojona w liczne małe ząbki jest ustawiona poziomo. Ciało ryby włącznie z głową i płetwami jest pokryta małumi łuskami dobrze usadzonymi w skórze. Węgorz jest rybą dwuśrodowiskową , pokonująca olbrzymie przestrzenie w czasie swojego życia. Tarło jego odbywa się w akwenie Morza Saragossowego, stanowiące ogromne wypłycenie oceanu Atlantyckiego. Tu na głębokości kilkuset metrów węgorze składają ikrę z którego wylęgają się 10 mm larwy. Po tarle dorosłe odobniki giną. Wypływające na powierzchnię ryby porywa prąd zatokowy i unosi je do wybrzeży Europy. W ciągu trzyletniej wędrówki larwy przechodzą szerego przeobrażeń i do ujśća rzek wstępują już małe węgorzyki. Młode samce zostają w ujściach rzek i zalewach przymorskich. Samice wędrują dalej do wód sródlądowych i tam rozprzestrzeniają się w wodach płuynących i stojących, z wyjątkiem wód górskich. Do naszych wód po drodze naturalnej dociera niewiele węgorzy. Z tego względu, każdego roku wiosną z ujścia rzek z zachodniej Francji, samolotem sprowadzany jest narybek. W wodach słodkich węgorze spędzają 7-9 lat , po czym rozpoczynają wędrówki na tarło. Samce w naszych wodach dorastają do 50 cm ,a samice nawet do 1,5 m i osiąga ciężar 4-6 kg.
Okres ochrony: 15 czerwca do 15 lipca.
Wymiar ochronny: 50 cm
Rekord Polski: 6,43 kg przy 144 cm
MIĘTUS:
Miętus jako jedyny z ryb dorszowatych, zamieszkuje wody słodkie. Z wyglądu przypomina nieco dorsza.
Cialo miętusa jest wydłużone, walcowate w przekroju owalne. Charakterystyczną cechą są równierz płetwy: z dwóch płetw grzbietowych, tylna jest bardzo długa bo sięga do połowy ciała, a przednia-krótka. Płetwa ogonowa jest wyraźnie zaookrąglona. Płetwy piersiowe umieszczone pod pokrywami skrzelowymi, są duże i mają kształt wachlarzy. Całe ciało miętusa jest pokryte drobnymi łuskami, głęboko usadzonymi w skórze. Linia boczna jest dosyć wyraźna , w przedniej częsci, nad płetwami piersiowymi ,tworzy lekki łuk wygięty do góry. Głowa tej ryby jest mała, nieco spłaszczona. Paszcza szeroko ustawiona poziomo. Na górnej częsci na srodku pyska, znajduje sie jedna para bardzo krótkich wąsików. Pod żuchwą widoczny jest jeden długi, miekki wąsik. Mieus może dorastać nawet do 50 cm długości i osiągać ciężar 0,5-2 kg. Jest to ryba drapieżna ,zjadająca inne ryby i ich ikrę. Tarło miętusa trwa od grudnia do marca. Jaja są składane na piaszczyste lub żwirowate dno. Siedliskiem miętusa są słodkie wody sródlądowe oraz słonawe przybrzeżne, zatoki i przymorskie zalewy. U nas ten gatunek jest spotykany na terenie całego kraju. Przebywa on w wodach czystych i chłodnawych o piaszczystym dnie. Występują w całej środkowej i wschodniej Europie, środkowej i północnej Azji, a także Ameryce Północnej.
Okres ochronny: od 1 grudnia do ostatniego lutego.
Wymiar ochronny: 30 cm i 25 cm
Rekord Polski: 3,84 kg przy 72 cm.
